Από τη μια, η κατηγορία που απευθύνεται από τους ιθύνοντες στο Λαό (παρμένη από το εγχειρίδιο του φιλελευθερισμού «Θεραπεία-Σοκ») για τον «ένοχο πληθυσμό» και τη «διεφθαρμένη χώρα»˙ από την άλλη η δραστική περικοπή των αποδοχών και η απλήρωτη υπερεργασία, η νυχτερινή, ανθυγιεινή και επικίνδυνη εργασία, που κατεβάζει πολλούς εργαζομένους (και από τον σκληρό πυρήνα της κρατικής λειτουργίας όπως οι πυροσβέστες) στα όρια της φτώχειας. Έτσι δημιουργείται ένα οικονομικό και ηθικό αδιέξοδο ζωής σε ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού, ότι ζουν δηλαδή σε μια «μητριά» Πολιτεία.
Συμμεριζόμαστε τα δίκαια αιτήματα και τις κινητοποιήσεις των πυροσβεστών, καθώς και όλων των κλάδων των Σωμάτων Ασφαλείας. Είναι καιρός να αντιληφθούν όλοι ότι δεν μπορεί πλέον ο ελληνικός λαός να τροφοδοτεί με το υστέρημά του τα κέρδη της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας χρηματοοικονομικής βιομηχανίας.
